Het vuur ontvlamt
Emiel is op 5 april 2017 gestart op DOE040. Op dat moment zat Emiel in havo 2 van een reguliere middelbare school. We zijn naar een alternatief gaan zoeken, omdat Emiel zich duidelijk niet op z’n plek voelde. Niet alleen zijn ernstige dyslexie speelde hem parten, hij raakte ook steeds meer geïsoleerd op school. Of misschien hingen die twee dingen wel samen. Om de dyslexie te compenseren zat Emiel op huiswerkklas en daar werkte hij heel hard en serieus. Als hij thuis kwam om 18:15u zag hij vaak zo bleek als een vaatdoek.
Wat we ook vreselijk vonden om aan te zien, was dat zijn nieuwsgierigheid totaal weggeëbd was. Als kind in groep 3 kon je met hem discussiëren over allerlei onderwerpen. Hij liet steeds merken veel feiten te kennen, waarbij wij vaak dachten: ”waar heeft ie dat nu weer opgestoken?” Buiten in de natuur zag hij fazanten ver weg in het veld zitten. Einde groep 8 was hier al niet veel meer van over, maar hij ging toch nog met een havo/vwo citoscore naar de middelbare school. Na anderhalf jaar havo was Emiel helemaal afgevlakt.
De vrijheid binnen DOE040 was dan ook een zegen, zou je denken. Emiel ging, zoals al was voorspeld, eerst eens bijkomen. Hij kletste veel en speelde spelletjes. Wij als ouders hebben het toen juist moeilijk gehad. “Ga een leuk project doen. Want ‘niks doen’ had je op een gewone mavo ook wel gekund. Pak de kans die wij je hier geven.” Enfin, je snapt wat ik bedoel. DOE040 is tenslotte niet gratis.
De weken gingen voorbij. Emiel had het enorm naar zijn zin. Elke dag fietste hij 22 km heen en 22 km terug. Hij beschrijft die periode nu als rust. Tegelijkertijd begon hij te groeien. Niet alleen mentaal, maar ook fysiek. Of het waar is zullen we nooit weten, maar voor ons is het beeld ontstaan dat de druk van school hem klein had gehouden. Hij was één van de grootste in groep 2, en één van de kleinste in groep 8. Op het moment dat hij van de havo ging, staken de anderen een kop boven hem uit. Inmiddels is dat in iets meer dan een half jaar bijgetrokken. Dat zou natuurlijk toeval kunnen zijn.
Maar het was geen toeval dat hij groeide als persoon. Waar hij eerst bij geringe tegenslag in huilen uitbarstte, staat er nu een rustige puber. De puberhumor die daarbij hoort nemen we graag voor lief. Toen we deze ontwikkeling gingen zien, konden wij ook zonder spanning kijken naar zijn ontspannen dagen. Toch heeft hij in die eerste maanden ook wel dingen geleerd, zij het op onorthodoxe wijze. Engels van gamevloggers en Roza; zijn mening verwoorden; lunches verzinnen, kopen, maken en verkopen in de schoolbar; en hier en daar een les geschiedenis en maatschappijleer.
In aanloop naar het Beeldvormend Gesprek (BVG) van december had Emiel aangekondigd voor 2018 grote plannen te hebben. Hij had inderdaad een lijstje met lessen die hij wilde gaan volgen. Eenmaal in januari bleek hij toch ergens een drempel over het hoofd gezien te hebben. En toen kwam hij op een dag helemaal enthousiast thuis: “we gaan een auto bouwen.” Samen met Jasper en in eerste instantie nog wat anderen, had hij het vuur gezien. Een oudere leerling had zoiets ook al eens gedaan en zou helpen. Zelf slijpen met een slijptol, boren in metaal, zagen met een decoupeerzaag en kijken als Luc (leerling van 17 jaar) staat te lassen zijn natuurlijk zeer leerzame activiteiten. De maten namen ze zelf op en tekende ze uit op de materialen. Het motorblok moet nog worden gekocht. Ze zijn al aan het kijken wat er te koop is. Zo’n bevlieging is goud waard. Prachtig om het vuur in zijn ogen te zien. Helaas was het de afgelopen dagen te koud om buiten te werken, dus ligt het werk even stil.
Voor ons als ouders blijft het spannend wat Emiel straks, na DOE040, gaat doen. Hoe zal hij zich voor een opleiding kwalificeren? Ik zou liegen als ik zou zeggen dat me dat niet bezighoudt. Gelukkig weet ik wel dat hij er als een sterker mens uit komt. Als je het Emiel vraagt, dan is kwalificatie voor een HBO opleiding niet meer zijn eerste gedachte. Boeken schrikken nog steeds af. Hij bouwt het liefst dingen, is graag buiten. Een route via een MBO-opleiding lijkt ‘m wel wat. Dan moet hij wel een havo 3 kwalificatie halen, hebben we begrepen. Daar ziet hij nu nog tegenop, maar wij zijn ervan overtuigd dat als hij eenmaal in zijn kop heeft wat hij wil, die kwalificatie er ook gaat komen. En misschien ook nog wel eens in een verrassend hoog tempo.
