In het DOE-atelier
Door Nicole Verhoeven
“Wil jij me helpen om een astronautenbroek te maken?” vroeg een leerling van 4 jaar. Hij wist al precies hoe hij eruit moest komen zien en dat hij het wilde naaien met de naaimachine. Machines vindt hij interessant, want toen we laatst een vlaggenlijn voor zijn zelfgebouwde sinterklaasboot maakten wilde hij de vlaggen zeker weten met de nietmachine vastmaken. Hij was gefascineerd door het mechanisme dat ervoor zorgde dat de nietjes uit dat machientje kwamen. Nadat hij de zilveren stof uitkoos, hebben we het simpel aangepakt en is hij op de grond op de stof gaan liggen en hebben we zijn benen nagetekend. Volgens hem zou het nu veeeels te groot worden. Ik legde uit dat die extra ruimte nodig is omdat je nu eenmaal niet plat bent, maar toen ik me omdraaide had hij toch al een stuk van de taille en de pijpen geknipt. Hij is namelijk ook heel eigenwijs….
We zijn vrolijk achter de naaimachine gekropen en toen we klaar waren had hij dus een te korte broek aan alle kanten. We moesten er allebei hard om lachen en hij zag nu zelf dat hij het niet zo slim gedaan had. Samen hebben we het hersteld en hij liep vervolgens apetrots met een astronautenbroek vol extra naden rond.
Zo gaat het vaak. Kinderen van allerlei leeftijden komen in het atelier met een idee dat ze uit willen werken of met alleen zin om iets te creëren, en laten zich inspireren door wat er op dat moment gebeurt in het atelier. Door aan te haken bij wat andere kinderen of medewerkers aan het doen zijn. Schilderen, sculpturen maken, kleien, handwerken. Niet volgens een opdracht, maar omdat het moment of bijvoorbeeld het jaargetijde zich ervoor leent. In de zomer buiten action painten met nieuwsgierige en enthousiaste kinderen van alle leeftijden. Pompoenen beschilderen met Halloween en creatieve surprises worden gemaakt voor het sinterklaasfeest.
Het is te veel om op te noemen, dus ik noem een greep uit de creaties die de kinderen in het atelier maken.
– Een creatieve jongen van 10 jaar kleit diverse maskers en is hofleverancier van de meest fantastische “wapens” voor de LARP-leden.
– Een jongen van 18 die al prachtig piano speelt wilde leren portrettekenen/schilderen.
– Knuffels worden gemaakt door jongens en meisjes van allerlei leeftijden.
– Op het schoolbord staat al maanden een fantasiewereld getekend door een zeer getalenteerd meisje. Niemand wil het uitvegen omdat het zo mooi is.
– Een weekblad wordt op eigenzinnige wijze door een “door de DOE-wol geverfde leerling” gemaakt en de 13e editie ligt al een tijdje stil omdat het er even niet van komt. Dat kan bij DOE want je als je op dat moment andere dingen leuker, interessanter vindt dan ben je daar weer gemotiveerd mee bezig.
Er kwam een vraag voor teken- en schilderlessen op een vast tijdstip zodat kinderen die daarin structuur willen dat kunnen krijgen. Ook komen er Cultureel Kunstzinnige Vormingslessen. Ik probeer daarin het werk niet te beoordelen maar te faciliteren in wat het kind nodig heeft om te groeien.
Omdat respect voor elkaar en voor de materialen hoog in het vaandel staan bij DOE is het een fijne omgeving waar naast leren ook veel lol te beleven is. Het is een genot om zo met en van gemotiveerde kinderen en collega’s te leren!